تعیین تکلیف

خطابی خیرخواهانه به کارگردان و رهبر و مسئول اصلی نظام جمهوری اسلامی ایران

با سلام و ادای احترام

جناب آقای خامنه ای 28 سال از برگزاری سالانه کنفرانس وحدت کشورهای اسلامی با حضور صدها شخصیت مذهبی شیعه و سنی در تهران می گذرد. اما به نظر می رسد که متصدیان مذاهب در ممالک اسلامی کوتاه ترین گامی در جهت وحدت، حتی به میزان پذیرش سجده واحدی در برابر خداوند برنداشته اند.

به نظر شما علت در کجاست؟ جناب عالی پیوسته و بی دغدغه ی عبور از خط قرمز، همگان را به نواندیشی دعوت کرده اید و یک ماه پیش در خطابی به همایش ملی ارتقای سلامت اداری و مبارزه با فساد درسالن اجلاس سران کشورهای اسلامی که باحضور روسای سه قوه و مقاماتی از قوای سه گانه برگزار شد، نوشتید:

«نفس اهتمام آقایان به امر مبارزه با فساد را تحسین می‌کنم، لکن این سمینار و امثال آن بناست چه معجزه‌ای بکند؟ مگر وضعیت برای شما مسئولان سه قوه روشن نیست؟ با توجه به شرایط مناسب و امید بخشی که از لحاظ همدلی و هماهنگی و همفکری بین مسئولان امر وجود دارد، چرا اقدام قاطع و اساسی انجام نمی‌گیرد که نتیجه را همه بطور ملموس مشاهده کنند. توقع من ازآقایان محترم این است که چه با سمینار و چه بدون آن، تصمیمات قاطع و عملی بدون هرگونه ملاحظه ای بگیرند و اجرا کنند».

حالا علاقه مندم که بپرسم از این کنفرانسی که به درازای 28 سال به طور مداوم برگزار شده، شما منتظر چه معجزه ای هستید؟ تا وقتی ما خود را شیعه می پنداریم و آن دیگری سنی، چنان که حتی در صف واحدی هم به درگاه خداوند نماز نمی گذاریم، پس این نشست های پر هزینه چه حاصلی داشته و دارد؟

از آن جا که اسلام و قرآن مومنین را به شنیدن اقوال گوناگون و تبعیت از حقیقت موظف کرده و از طرفی چند سالی است که نگاه و قول نوینی در باب تاریخ و فرهنگ اسلام و ایران و بل جهان با استنادات و ادله قوی منتشر شده، پس بر مسلمین مترصد دریافت حقیقت واجب می شود که در برابر این دیدگاه و نگرش های نو موضع واضح بگیرند، اما با کمال تعجب و تاسف مقامات و مراکز فرهنگی کشور این تولید اندیشه را، که نمونه ای از ده ها مدخل آن در ذیل آمده، ندیده و نشنیده گرفته و به آورنده ی آن فحاشی می کنند.

یکی از قرآن‌های مورد بررسی در پروژه "کورپس کورانیکوم"
مکان: کتابخانه دانشگاه لیدن - هلند - زمان احتمالی نگارش: بین سال‌های 650 تا 718

حقیقت این که برابر نمونه بالا، اصولا تا قرن نهم هجری خط  عرب نقطه و اعراب و استعداد و بلوغ تحریر کتاب هایی را نداشته که امروز بر مبنای مندرجات آن ها فرق مختلف دینی ساخته اند. لت نوشته های قرآنی و قطعات پاپیروس های باقی مانده در منطقه شرق میانه، همگی به خط ابتدایی و بومی عرب اند و این سوال را در ذهن نواندیشان مسلمان بیدار کرده است که از چه زمان خط عرب کامل و بالغ و آماده تولید تالیفات شده است. از سوی دیگر لت نوشته های غیر قرآنی که تاکنون یافت شده، جز اسناد اجتماعی و خصوصی و تجاری و خانوادگی و برگه های رسید کالا و پول، با همان خط بومی و بی نقطه و اعراب عرب، که فقط کاربرد محلی داشته، هیچ برگ نوشته دیگری، حاوی روایت و حدیث و فلسفه و سیره و تاریخ و طبابت و نجوم و فتوح و غیره، دورتر از چند قرن اخیر نیافته ایم.

ما از قرآن آموخته ایم که در مسئله «دین اسلام» سیاست بازی و رعایت مصلحت این و آن جایی ندارد.اگر شما در مطالب بالا راه حلی برای وحدت اسلامی می یابید،پس پرچم انتشارآن را برافرازید.

                     با احترام مجدد و شایسته

                        و دعای خیر