دیدار از مالزی- بخش اول
-مالزی غربی یا شبه جزیره مالزی با یازده ایالت
-مالزی شرقی یا بورنه ئو مالزی،شامل دو ایالت و مردمی با زندگی قبیله ای و جنگل نشین
این کشور که در 1957 به عنوان کشوری مستقل به رسمیت شناخته شده است با تایلند،اندونزی و بورنه ئو مرز زمینی مشترک دارد و با سنگاپور، ویتنام، فیلیپین و باز هم قسمتی از اندونزی مرز دریایی.جمعیت آن حدود 28 میلیون نفر است که بیشتر آن ساکن نیمه غربی اند. مردم این سرزمین تنها چنددهه است که از زندگی قبیله ای در روستاهای جنگلی به شهرنشینی روی آورده اند.
در دهه 80 تحت مدیریت دکترمحضربن محمد که 22 سال در مقام نخست وزیری باقی ماند، رشد اقتصادی و شهرسازی در مالزی سرعت بالایی به خود گرفت.
در این شبه جزیره گرم که میزان رطوبت نیز در آن بالاست چیزی به نام "تغییرات فصلی" وجود ندارد و دمای هوا در کل روزهای سال به طور میانگین حدود 28 درجه ثابت می ماند و باین ترتیب کارخانه های اتومبیل سازی را از نصب بخاری در ماشین های تولید داخل بی نیاز می کند.
نه ایالت از سیزده ایالت این سرزمین پادشاهی مخصوص به خود دارد که به نام (سلطان ) شناخته میشوند. از میان آنها و براساس رای گیری، پادشاهی برای کل کشور به مدت پنج سال انتخاب میشود که بیشتر فرمایشی است و در تصمیم گیری های کشوری دخالت نمی کند. رئیس دولت اما نخست وزیر است که هر چهارسال یکبار از طریق انتخابات سراسری برگزیده میشود. دولت به صورت استانی و همچنین قوانین فدرال اداره میشود. هر استان پارلمان و بدنه اجرایی خود را دارد و دولت فدرال بر اداره کشور نظارت می کند. مالزی دو پایتخت دارد. کوالالامپور پایتخت تجاری و شهر پوتراجایا که پایتخت اداری و مقر دولت فدرال است.
از آنجایی که مردم مالزی تا همین چند دهه پیش قبیله نشین بودند، وجود پادشاه در این کشور، آن هم از خانواده ای سلطنتی جای سوال دارد. مالزی معماری بومی ندارد و قصرهای سلطنتی قدیمی نیز در آن به چشم نمی خورد. بنابراین این خانواده های سلطنتی بدون قصر از کجا سربرآورده اند و شجره نامه خاندان آنها به کجا منصوب است؟
ایستانا نگارا- قصر سلطان مالزی در کوالالامپور که دوسال است موزه شده - می گویند این قصر در1928 به وسیله میلیونری چینی ساخته شده؟؟؟؟ درجنگ جهانی دوم در اختیار ژاپنی ها و بعدها انگلیسی ها قرار گرفته.
مالزی از زمان شکل گیری تا کنون از رشد اقتصادی بالایی برخوردار بوده است. اقتصادی که هرروز با زیربنایی از منابع طبیعی تقویت و درسطح علوم، صنعت، تجارت و توریسم گسترش می یابد. دولت دخالت مستقیم در فعالیت های اقتصادی ندارد و اکثر سرمایه گذاری ها توسط کمپانی های خارجی انجام میشود. اما تعامل نزدیک دولت و بخش خصوصی منجر به آسان شدن تجارت شده و سود حاصل ازآن از طریق مالیات به دولت بازمی گردد. ثبات اقتصادی و سیاسی در مالزی و همچنین امنیت بسیار بالایی که در این کشور وجود دارد، به جذب بیشتر سرمایه گذاران خارجی کمک کرده. در نتیجه از 1957 تا 2005 میلادی با میانگین 6.5 درصد رشد اقتصادی سالانه، یکی از بهترین رکوردها را در آسیا داشته و سال 2011 به عنوان سومین اقتصاد بزرگ در ASEAN و بیست و نهمین کشور توسعه یافته دنیا معرفی شده است. این سرمایه گذاری ها و برنامه های منظم توسعه حتی کشور را از بحران مالی آسیا در اواخر دهه نود میلادی زودتر از همسایگان اش بیرون آورده. 70 درصد بازار سرمایه مالزی امروز در اختیار چینی هاست. چینی هایی که تنها یک سوم جمعیت مالزی را تشکیل می دهند.
زیر بنای این سرزمین همانند دیگر کشورهای توسعه یافته ساخته شده و سیستم های جاده ای، سیستم حمل و نقل عمومی، شبکه های راه آهن محلی، شبکه فاضلاب و منابع انرژی برق به خوبی طراحی شده اند. تلویزیون و ماهواره، خطوط موبایل و broadband در هرنقطه از این کشور وجود دارد. سیستم حمل و نقل ریلی کوالالامپور امکان سفرهای ارزان قیمت را با ترن های سریع السیر مجهز به سیستم تهویه هوا فراهم می کند. شبکه مخابراتی مالزی یکی از پیشرفته ترین شبکه های مخابراتی در میان کشورهای آسیایی است که در ایجاد بستری مناسب برای تولیدات وابسته به ICT و پیوستن به شاهراه جهانی تلاش میکند.
کشور مالزی با داشتن جنگل‌‌های متراکم گرمسیری، کوه‌‌ها و خطوط ساحلی تمیز، منطقۀ مناسبی برای گذر خطوط بازرگانی بزرگ است. بسیاری از مبادلات بین المللی مالزی با کشورهای دیگر از طریق تنگه مالاکا صورت می گیرد و ساخت کارخانه های متعدد از کلید های مهم پیشرفت اقتصادی آن است. مالزی صادرکننده منابع کشاورزی و طبیعی مانند نفت و گاز و چوب های سخت استوایی است و زمانی بزرگترین تولید کننده قلع، کائوچو و روغن پالم در دنیا بود. در تلاش برای گسترده کردن و عدم وابستگی به صادرات منابع داخلی، کار در زمینه صنعت توریسم نیز دربرنامه کاری دولت قرار گرفت و حالا توریسم سومین منبع بزرگ درآمد این کشور به حساب می آید. دولت مالزی ادعا می کند که در کشور 28 میلیون نفری اش سالانه پذیرای 29 میلیون توریست است ؟؟؟که البته این عدد کمی نامعقول به نظر می آید.
مالزی یکی از امن ترین کشورهای دنیاست که آمار جرم و جنایت در آن بسیار پایین است و قوانین حقوقی و قضایی آن مانند ازدواج، طلاق، ارث و... برمبنای قوانین دین اسلام شکل گرفته. بر اساس قانون، حمل و قاچاق مواد مخدر در این کشور حتی به میزان چند گرم حکم اعدام دارد. ساکنین این کشور از نظر رفاه اجتماعی ،کارو تحصیل و خدمات بهداشتی - درمانی و...در سطح مطلوبی هستند و درسایه قوانین دین مبین اسلام زندگی آرامی دارند و دلیل و انگیزه ای برای نقض قوانین نمی بینند.
سیستم بانکی به شیوه ای اسلامی اداره میشود و نرخ بهره وام ها و سود سپرده ها در آن بسیار پایین است، مالزی بالاترین تعداد کارمند زن را در بین بانک های اسلامی دنیا دارد.
زبان رسمی کشور، مالایی است. زبانی بسیار ساده و ابتدایی که هنوز از پیوندهای قبیله ای خود فاصله نگرفته. فعل در زبان مالایی وجه ماضی و مستقبل ندارد و فقط در زمان حال ساده صرف میشود.تنها با قرار دادن " قید زمان" در آخر جمله شنونده متوجه زمان وقوع فعل خواهد شد. اسم، علامت جمع به خود نمی گیرد و با تکرار کلمه جمع بسته میشود:
کاوان =دوست کاوان کاوان = دوستان
جالان=خیابان جالان جالان =خیابان ها
کلمات عربی وارد شده در این زبان قبیله ای، به غناو حرکت آن در دنیای مدرن امروز کمک کرده است. کلمات رایج زبان فارسی نیز بعضا در زبان مالایی به چشم می خورد: سفره - پهلوان - شلوار- شاه - دیوان و....
انگلیسی بریتیش زبان اداری و دانشگاهی در این کشور است و اکثر مردم تا حدودی با آن آشنا هستند. مالزی متون ادبی کهن ندارد و اولین دست نوشته ها در این سرزمین همه به زبان عربی است و اکنون نیز برای نگارش از الفبای جاوی که از عربی گرفته شده استفاده می کنند.
در سطح بین الملل دولت سعی در به تصویر کشیدن مالزی به عنوان کشوری مسلمان و توسعه یافته دارد و سیاست خارجی آن بر مبنای بی طرفی و رابطه صلح آمیز با دیگر ملت هاست، با نیم نگاهی به تقویت رابطه با کشورهای مسلمان در منطقه خاورمیانه. مالزی نیز مانند دیگر کشورهای مسلمان، اسرائیل را هرگز به عنوان "کشور "به رسمیت نشناخته و از حامیان دولت فلسطین است و در جریان حمله به ناوگان غزه معتقد بود اسرائیل باید در دادگاه جنایی بین الملل محاکمه شود. نیروهای حافظ صلح مالزی امروز در لبنان حضور فعالی دارند.
اگر از مردم این سرزمین درمورد معنی کلمه "مالزی" سوال کنید پاسخ روشنی دریافت نخواهید کرد و در این زمینه نیز مانند هر سرزمین دیگر به کتاب های تاریخی و دایره المعارف های مورخان اروپایی کارمند کنیسه ارجاع داده میشوید. این مورخین که اگر دروغ ننویسند امورات روزمره زندگی شان نمیگذرد، تا اعماق تاریخ از احوال مردم مالزی در قلب جنگل های استوایی آن خبر دارند و اگر سندی برای ادعاهای خود نیز نیابند با سخاوت تمام صفحات تاریخ را از افسانه های رنگارنگ پر می کنند:
<<<< لغت مالزی از کلمه تامیل Melayu ساخته شده که مشتق شده از دو کلمه malai(کوه یا تپه) و ur (شهر)است؟؟؟که در قرن 7 تا 13 میلادی به امپراطوری سوماترا اطلاق میشد و بعدها تاجران هندی کلمه malayadvipa را برای شبه جزیره مالایی به کار بردند؟؟؟گروهی دیگر واژه مالزی را کلمه ای سانسکریت میدانند به معنی درخت صندل ؟؟؟>>>>
<<<< در 1826 دریانورد فرانسوی ژول دوموند اورویل در هیئتی اعزامی به منطقه اقیانوسیه، کلمات مالژیا ، میکرونژیا و ملانژیا را برای متمایز ساختن فرهنگ ها و اقوام این مناطق ابداع کرد که برگرفته از لفظ پولینزیا بود. او مالزی را به عنوان سرزمین هند شرقی معرفی کرد. در 1850 مردم شناس انگلیسی، جورج ساموئل ویندسور ارل در ژورنال "مجمع الجزایر هند و شرق آسیا" پیشنهاد نام Melayunesia و Indunesia را برای جزایر جنوب شرقی آسیا داد.>>>>
راست یا دروغ آنچه که از این تاریخ نگاری های ضدونقیض مشخص است، مورخین سعی دارند نفوذ و قدمت حضور هندو ها را در مالزی پررنگ تر ازمسلمان مالایی نشان دهند. دقیقا همان کاری که با تاریخ اندونزی کرده اند.بی شرمی این مزدوران یهود، که به کار پرکردن صفحات کتب تاریخ گماشته شده اند، در حد و اندازه ای است که این شبه جزیره مالزی نام گرفته را تکه ای جدا شده از هند معرفی می کنند؟؟؟
-----------------------------------------------------------------
هنر باتیک در مالزی با آنچه در اندونزی شاهدیم بسیار متفاوت است و در طراحی آن از قلم مو استفاده می شود و طرح ها قبل از رنگ آمیزی بر روی پارچه کشیده میشود. هنرمند باتیک کار مالزی از طرح برگ و گل و پروانه وخطوط مارپیچ با رنگ هایی روشن و شاد استفاده می کند و طرح ها اشرافی تر و بزرگ تر از نمونه های اندونزیایی آن است.
او برای طراحی الگوهای پیچیده به ندرت از وارونه کردن یا چرخش پارچه استفاده می کند. امروز دولت در تفهیم مفهوم مالزیای واحد یا "ساتو مالژیا " باتیک مالزی را به عنوان لباس ملی در همه سطوح تظاهرات اجتماعی خود به نمایش میگذارد.
---------------------------------------------------------------------
---------------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------------------------- 
آمار و ارقام موجود درباره ساکنین امروز مالزی:
ادامه دارد......
خسته نباشید
نظر نهایی ام را درباره این یادداشت بعد از اتمام خواهم گفت.
ممنون
منتظر دیدگاه های ارزشمند و تیز بینانه شما هستم. امیدوارم مجموعه یادداشت مالزی گام دیگری در جهت بیداری و اتحاد مسلمانان جهان باشه.